ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը երկուշաբթի հայտարարել է, որ երկկողմ առևտրային հեռանկարների հարցում Եվրամիությունը շատ առումներով ավելի վատն է, քան՝ Չինաստանը։ «Նրանք զգալիորեն զիջում են։ Կտեսնեք։ Բոլոր հաղթաթղթերը մեր ձեռքում են»,- հավելել է նա։ ԱՄՆ ներմուծվող եվրոպական ապրանքների նկատմամբ Թրամփի սահմանած մաքսատուրքերը վերացնելու վերաբերյալ Վաշինգտոնի հետ մի քանի փուլով բանակցություններից անկախ՝ Եվրամիությունը դեռևս էական առաջընթացի չի հասել։               
 

Հիբրիդը որպես ուղիղ ճանապարհ

Հիբրիդը որպես  ուղիղ ճանապարհ
15.05.2015 | 00:52

Հիբրիդային զարգացումները, հեղափոխությունները, պատերազմներն իսկապես դիտարժան «երևույթ» են: Հասցնո՞ւմ է Ռուսաստանը «հիբրիդի» ռեժիսորների «հետևից» համաքայլ ընթանալ:
Այնքանով` որքանով:
Ի դեպ, որքան էլ պարադոքսալ է, այս առումով Հայաստանն էլ բավականին հետաքրքիր է: Բանն այն է, որ «հիբրիդը» պահանջում է լավ հաշվող, խաղն ասիմետրիկ և սիմետրիկ կառուցող «ուղեղ»: «Դրանից» ունի նաև Վլադիմիր Պուտինը, ով երբեմն-երբեմն «հիբրիդը» ներխառնում է սովետական տարրերի հետ: Ասենք, Լավրովի սպիտակ «Պոբեդայով» երթը դեպ Ջոն Քերի, «ասելու» վերջինիս, որ իրենք և առաջին հերթին քիչ հետո իր հետ հանդիպել պատրաստվող Վլադիմիր Պուտինը խաղաղասիրաբար են տրամադրված, այնքան, որ Քերիին կարող են նվիրել կարմիր պոմիդոր և շատ մեծ կարտոֆիլ:
Հասկանալի է, Ռուսաստանը փորձում է արտաքուստ` խելամտորեն հետ-առաջ անել ՈՒկրաինայի և «մնացյալի» հարցում (առջևում Ռիգայի գագաթնաժողովն է), չմոռանալով միևնույն ժամանակ Լուկաշևիչի բերանով նույն Արևմուտքին զգուշացնել, որ Ռիգայում տեղի ունեցողը Ռուսաստանի դեմ է, և Ռուսաստանն այն անպատասխան չի թողնի:
Ասել է, եթե ցանկանում եք ուկրաինական «ֆրոնտում» Քերի-Պուտին, այն է` «նորմանդական ձևաչափի» պայմանավորվածությունները կյանքի կոչվեն, բարի եղեք Ռիգայում ձեզ խելոք պահել, շատ առաջ չգնալ, պարոնայք արևմուտքցիներ:
«Հիբրիդը», այնուհանդերձ, այսքանով չի ավարտվում: Սոչիի հանդիպումից երկու օր անց պետդեպն ասում է` չի կարող առայժմ խոսել Ռուսաստանի հետ նոր «ներբեռնումների» մասին: Ասել է` հանդիպման, ըստ ամենայնի, այդ մասին ևս խոսվել է: Նման սպասում, բոլոր դեպքերում, կար: Սակայն ԱՄՆ-ը չի գնա դրան:
ԱՄՆ-ից հետ չի մնում նաև Ռուսաստանը, որը բարձր պատրաստվածության է բերում ՀԱՊԿ արագ արձագանքման ուժերը, ինչն ամենաաննախադեպն էր մինչ այս եղած «հիբրիդի» մեջ, որովհետև մինչ այս այդպես «բարձր» դեռ չէր լսվել այդ ուժերի մասին: Իսկ մենք, ահա, անվերջ «սպասում» ունեինք, որ այդ ուժերը «մի գեղեցիկ օր» կփորձեն հանգրվանել Ղարաբաղի «մերձակայքում», որպես խաղաղապահներ: Մեկ հիշեցում` այդ ուժերը կարող են երկու դեպքում «խաղարկվել». երբ անդամ երկրին կոնկրետ ռազմական վտանգ է սպառնում և ապա` ներքին «սպառնալիք»-վտանգի` արտակարգ իրավիճակների դեպքում:
Երկու դետալ էլ ավելացնենք ՀԱՊԿ բարձր «պատրաստվածության» հիբրիդին` մեր մասով ու անցնենք առաջ: Ռիգայում սպասվում է Սարգսյան-Ալիև հանդիպում, ինչն ամենևին Ռուսաստանի սրտով չի կարող լինել, որովհետև հանդիպման կայացումը կնշանակի, որ Ռիգան նշանակալից է ոչ միայն ասոցացման հարևանության տեսանկյունից և Ռուսաստանի քթի տակից «քաշում-տանում» է ոչ միայն հետխորհրդային, անգամ ԵԱՏՄ անդամ երկրները` ասոցացվելով վերջիններիս հետ, այլև Ղարաբաղյան հարցը, որն այս տարածաշրջանի բանալին է:
Սա, անշուշտ, Ռուսաստանի համար ոչ միայն անթույլատրելի, այլև ՀԱՊԿ բարձր «պատրաստվածության» լուրջ առիթ է: Եթե, մանավանդ, դրան գումարում ենք նախորդ օրը Հարավային Կովկասում ՆԱՏՕ-ի ներկայացուցիչ Ապաթուրայի աննախադեպ հայտարարությունը, որ ՆԱՏՕ-ն հարմար «պլացդարմ» է ղարաբաղյան խնդրի` հակամարտող կողմերի «զրույցի» համար: Եվ դա` Վրաստանում այս օրերին անցկացվող ՆԱՏՕ-ական բավականին լուրջ զորավարժությունների ֆոնին, ինչը Ռուսաստանի համար կարող է նշանակել, որ ՆԱՏՕ-ն «մտնում» է տարածաշրջան:
Ի դեպ, «հիբրիդների» հմայքը նաև այն է, որ բազմակողմանի ու բազմաֆունկցիոնալ այդ զարգացումները երբեք կանխատեսելի չեն լինում: ՈՒ հենց այդ է պատճառը, որ գոնե Հայաստանի դեպքում հնարավոր է լինում խուսափել ֆորս-մաժորներից: Իսկ թե որքան այն կտևի, դժվար է ասել: Մանավանդ որ արդեն «մեսիջներ» են փոխանակում ՆԱՏՕ-ն ու ՀԱՊԿ-ը:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1058

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ